Test sznurów pływających

WSTĘP

Do chwili napisania niniejszego artykułu miałem okazję łowić wieloma sznurami różnych producentów, ale pomimo tego nigdy nie potrafiłem znaleźć motywacji do przeprowadzenia testów porównawczych kilku z nich na raz, w identycznych warunkach łowiska, pogody i z użyciem tego samego wędziska. Owszem miałem i mam nadal swoich faworytów wśród sznurów pływających, ale moje preferencje są bardziej wynikiem subiektywnej oceny, niż obiektywnego zestawienia szeregu parametrów i właściwości rzutowych. Jeszcze do niedawna moim ulubionym sznurem pływającym był Scientific Anglers Mastery Series XPS.

Poza właściwościami rzutowymi i idealną prezentacją suchej muchy, co jest dla mnie jednym z priorytetów, XPS był i jest nadal, pod względem miękkości otuliny w porównaniu do jej urazowości, wyborem optymalnym. Nie ma bowiem nic bardziej deprymującego, jak wcięcia od żyłki przyponu na nowym sznurze, o co podczas łowienia na sucha muchę w wietrznych warunkach nie jest trudno.

Dobór sznura bywa nie lada wyzwaniem, a staje się on jeszcze trudniejszy, gdy nie mamy możliwości sprawdzenia czy model, który wstępnie wybraliśmy, będzie odpowiedni do naszej wędki, metody połowu, specyfiki łowiska i osobistych upodobań. Z drugiej strony ciągły rozwój technologii, zwłaszcza ze strony producentów blanków powoduje, że sznury oznaczone zgodnie z normą AFTM nie są w stanie naładować wędek w tej samej klasie wagowej. Ten ostatni problem dotyczy zwłaszcza wędek o szybkiej akcji.

Kolejnym aspektem jest profil głowicy, który w przypadku większości nowoczesnych sznurów pływających zaczyna odbiegać od standardowego podziału na WF i DT, dążąc do optimum łączącego w sobie zalety obu modeli, czyli możliwość wykonywania dalekich rzutów przy jednoczesnym zachowaniu zdolności do delikatnej prezentacji muchy. Celem jest tworzenie sznurów uniwersalnych. Nie będę ukrywał, że osobiście jestem zwolennikiem tego trendu.

Wybierając sznur pływający, poza jego wagą, kształtem głowicy, zawsze staram się, by powłoka miała dobrze widoczny na wodzie jaskrawy kolor, ułatwiający połów na długą nimfę, a także interesuje mnie delikatna prezentacja suchej muchy. Według tych kryteriów wybrałem do testów sznury muchowe, spośród których chciałem wyłonić ten najbardziej uniwersalny, ale też pokazać, jak poszczególne sznury sprawdzają się w różnych sytuacjach i do czego każdy z nich będzie nadawał się najlepiej. Poza oceną właściwości rzutowych na różnych dystansach, co pewnie dla wielu wędkarzy jest podstawą,

starałem się sprawdzić i w miarę możliwości zmierzyć też inne ich parametry, takie jak waga, rozciągliwość, pływalność, miękkość otuliny, odporność na uszkodzenia, itp. Czego ze względu na ograniczenia sprzętowe i czasowe nie udało mi się sprawdzić, i czego trochę żałuję, to jak testowane sznury współpracują z różnymi modelami wędek. Niemniej jednak mam nadzieję, że w przygotowanym materiale każdy znajdzie coś dla siebie, a w szczególności informacje, których często brakuje w opisie podawanym przez producentów.

SPRZĘT DO TESTÓW

W okresie ponad miesiąca czasu poddałem testom cztery sznury muchowe: RIO Gold, Royal Wulff Triangle Taper, Vision Vibe 85 oraz Guideline 4-Cast. Uznałem, że najpopularniejsze wagi linek pływających stosowanych w Polsce to AFTM 4 i 5, a ostatecznie zdecydowałem się na przeprowadzenie testów sznurów w klasie AFTM 4.

Poniższa tabela przedstawia zestawienie parametrów sznurów (podanych przez producentów i zmierzonych przeze mnie):

*) Nie jest określony czas gwarancji - RIO podaje jedynie, że zgłoszenie ukrytych wad powinno nastąpić w "rozsądnym czasie"od daty zakupu.

Nominalnie AFTM 4 liczona jako waga pierwszych 9 metrów sznura od głowicy to 120gr (7,8g), przy dopuszczalnym zakresie 114-126gr (7,4-8,2g). Jeszcze przed przystąpieniem do testów na wodzie wiedziałem, że firma Vision zmieniła zasady i przyjęła inne kryteria w oznaczaniu wagi modelu Vibe 85, gdyż według tabeli, sznur ten kwalifikuje się w dolnym zakresie AFTM6. Vision uważa, że w przypadku nowoczesnych sznurów należy tak dobierać profil głowicy do metody i łowiska, aby dystans wykonywanych rzutów był co najmniej równy jej długości. Stąd ważniejsza od ciężaru pierwszych 9 metrów jest masa całej głowicy. Trudno nie wspomnieć w tym miejscu o tym, że firma przygotowała sznury Vibe w dwóch specyfikacjach: 85 i 125. Model Vibe 125 różni się od 85 długością głowicy, która w tym pierwszym wynosi 12,5 metra przy zachowaniu tej samej wagi. Podobnie rzecz ma się w przypadku sznura Guideline, którego waga klasyfikuje go w dolnej granicy klasy AFTM5.