A takie sobie ostatnio drewienka wystrugałem

Piękne. Zwłaszcza te zagrzybione.

M.

Chyba zniknął mi jeden obrazek.
Ładne te rękojeści.
Mam pytanie- jaki ma wpływ przejscie z korka na drewno na odczucie komfortu trzymania rękojeści?
pozdr.

Posiadam od 2000r. kijek zrobiony właśnie przez autora postu z taką rękojeścią wrażenia jak najbardziej pozytywne.

Tomek, rozwiń temat.

Wejście Smoka!

Wspaniałe rękodzieło!

ps. Witamy na forum.

Oj leciwy to już ten mój kijek jak by nie patrzeć 12 lat na karku a ciągle na chodzie i sprawuje się dobrze.
Jeżeli chodzi o walory połączenia drewna z korkiem to z moich subiektywnych odczuć:
- drewno jest dużo łatwiejsze w utrzymaniu czystości niż korek
- miejsce połączenia drewna z korkiem po 12 latach użytkowania kija zrobiło się ciut wyraźniejsze niż było pierwotnie ale to chyba bez znaczenia (rękojeść była co najwyżej myta, nigdy nie była szlifowana)
Innych techniczno manualnych obserwacji nie mam natomiast walory estetyczne no tutaj jest jeden pewnik nie ma drugiego takiego kijka rękojeść jest podkreśleniem tej indywidualności choćby przez to że została zrobiona ręcznie a nie jak większość kijów hand made zestawiona z gotowych elementów...

Sorki że się szybciej nie spowiadałem ,ale czas to u mnie towar najbardziej deficytowy

Panowie, według mnie ( i moich klientów ) w ,,trzymaniu" moje rękojeści właściwie niczym nie różnią się od ,,pełnokorkowych" poza kilkoma szczegółami...

1.drewno ma dużo większą gęstość niż korek, dlatego o niebo lepiej przenosi wszelkie drgania z przynęty do ręki wędkarza! Przy nimfie lub streamerze czuje się każde, najmniejsze tknięcie, czy otarcie...

2.buduję wędki tylko na zamówienie, każda dla konkretnego człowieka... wielkość i kształt rękojeści dopasowuję do wielkości dłoni, długości palców,preferowanego chwytu, nawet siły fizycznej klienta...Siłą rzeczy więc trzymanie jest o wiele bardziej komfortowe niż przy masówce...

3.wartości estetyczne . O gustach podobno się nie dyskutuje, więc nie wszystkim takie ,,barokoko-rokokoko" musi się podobać, ale.... przecież tacy nie muszą u mnie wędki zamawiać Natomiast nikt zaprzeczyć nie może, że moje uchwyty są absolutnie indywidualne i rozpoznawalne na pierwszy rzut oka. Taką mam manię...Dawno temu wymyśliłem sobie, że jak klient płaci grubą kasę za designerski kij, to powinno być to rozpoznawalne z kilometra i po ciemku, że nie łowi masówką! Że oprócz tego,że kij porządnie zrobiony i lepiej pracuje - to i wyglądać powinien inaczej niż milion innych na rynku.

4. drewno...Kiedyś brałem kawałek jakiegoś iroko czy jarrah i myślałem: wow! ale czad!-bo rzeczywiście ładne to było. Te słoje,kolor...teraz już mi to nie wystarcza, bo przecież każdy może sobie kupić nawet tonę takiego wenge, cocobolo czy innego egzotyku...teraz drewno oprócz wyglądu, musi mieć dla mnie historię...
Pewnie jakiś pokręcony jestem, ale fascynuje mnie to, że w rękojeści mojej wędki jest taki sam cis, jak w łukach wojów spod Agincourt w 1415-stym, że trzymam kawałem buka,który sadzili druidzi wokół grobów wodzów klanu Cameron 800 lat temu!, że kawałek sczerniałego dębu w mojej rękojeści pamięta czasy sprzed PIĘCIU TYSIĘCY LAT!!!

5. hand made... nie jestem monterem, nie składam wędek z gotowych elementów...teraz każdy może to zrobić...wystarczy kupić ,,rodbuilding kit" i... jesteś rod makerem...dlatego chylę czoło przed ,,strugaczami" -(mistrzowie od klejonek)...chyba najbardziej indywidualne i hand made kijki w historii ! Moją filozofią jest,aby moje wędki były w jak największym stopniu zrobione z niestandardowych części...części których nie można dostać w każdym mudhole.com...części, które trzeba wykonać ręcznie w pojedynczych egzemplarzach, bo to właśnie jest dla mnie ,,hand made".....

Pięknie to napisałeś

Tomek Reguła Lipion pisze:
4. drewno...Kiedyś brałem kawałek jakiegoś iroko czy jarrah i myślałem: wow! ale czad!-bo rzeczywiście ładne to było. Te słoje,kolor...teraz już mi to nie wystarcza, bo przecież każdy może sobie kupić nawet tonę takiego wenge, cocobolo czy innego egzotyku...teraz drewno oprócz wyglądu, musi mieć dla mnie historię...
Pewnie jakiś pokręcony jestem, ale fascynuje mnie to, że w rękojeści mojej wędki jest taki sam cis, jak w łukach wojów spod Agincourt w 1415-stym, że trzymam kawałem buka,który sadzili druidzi wokół grobów wodzów klanu Cameron 800 lat temu!, że kawałek sczerniałego dębu w mojej rękojeści pamięta czasy sprzed PIĘCIU TYSIĘCY LAT!!!

A każdy z moich znajomych dziwi się jak mu mówię, że drewno na moim kuchennym okapie (długim ok 180cm) to klocek modrzewia z rampy rozładunkowej na trasie kolei Warszawsko-Wiedeńskiej. Prawie sto lat tak służył. Czasami wręcz się do niego uśmiecham